“Filmlerdeki Paris” seyirciyle buluşuyor

“Güzel Dönem”i merkeze alan iki film

Film gösterim programında yer verilen Paris 1900 (Paris mil neufcent,Nicole Védrès, 1947) başlıklı belgesel film ve Dilili Paris’te (Dilili à Paris,MichelOcelot, 2018) başlıklı tarihsel animasyon filmi, Paris’inLa Belle Epoque (Güzel Dönem)’una odaklanıyor. Her iki film de 1871 ile 1914 arasındaki yılları kapsayan “Güzel Dönem” boyunca Paris’in modern tarihine damgasını vuran Eyfel Kulesi, Paris Metrosu, Paris Operası ve Sacré-Cœur Bazilikası gibi kamusal mekanların inşa edildiği; şehre milyonlarca turist gelmesini sağlayan 1878, 1889 ve 1900 tarihli Exposition Universelle (Evrensel Sergi)’lerindüzenlendiği;Rus balesinin, İzlenimci resim akımının ve Modern Sanat’ın doğduğu ve ilk sinema filmi gösteriminin yapıldığışehrin bu canlı sosyo-kültürel ortamına dair zengin izler taşıyor. Her iki film ayrıca Birinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle sona eren bu dönemde hızlı ve köklü bir şekilde gerçekleşen kültürel, teknolojik ve toplumsal değişimlerin Parislilerin gündelik hayatlarını nasıl etkilediğini de gözler önüne seriyor.

Sinema tarihinin ilk kadın yönetmeninin gözünden Paris

Sinema tarihinin “ilk kadın yönetmeni” olan ve 1896 ile 1906 yılları arasındaki erken sessiz sinema döneminde sadece Fransa’da değil tüm dünyada film çeken tek kadın yönetmen olarak bilinen Alice Guy-Blaché’ninOpera Bulvarı (Avenue de l’opéra, 1900) başta olmak üzereParis’te çektiği kısa metraj filmler de program kapsamında seyirciyle buluşuyor. Guy-Blaché’nin yine “Güzel Dönem” içerisinde çektiği sessiz filmler, Paris’in ve Parislilerin 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında nasıl göründüğüne dair son derece değerli bir görsel malzeme sunuyor.

Fransız Yeni Dalgası ve 1960’lardakiParis

“Filmlerdeki Paris” gösterimleri kapsamında CahiersduCinéma dergisi çevresinden Fransız Yeni Dalgası’nın önemli yönetmenlerinin Paris’te geçen filmlerine de yer veriliyor.François Truffaut’nun400 Darbe (LesQuatreCentCoups, 1959) ve JacquesRivette’inParis Bizimdir(Paris nousappartient,1961)adlı filmleri, Parisli modern bireyin dengesizliklerini, varoluşsal kaygılarını ve Soğuk Savaş dönemine özgü nükleer yok oluş korkusunu konu edinirken, öğrenci hareketleri ve büyük toplumsal isyan dalgalarıyla sarsılan 1960’lar Paris’ini de âdeta önceden haber veriyor. Fransız Yeni Dalgası külliyatının bir parçası olmayan ve RaymondQueneau’nun aynı adı taşıyan 1959 tarihli romanından uyarlanan Zazie Metroda (Zazie dans le Métro,Louis Malle,1960) adlı film ise, yine 1960’lar Paris’inin sokaklarından, meydanlarından ve metro ağı içerisinden çarpıcı manzaralar sunuyor.

Son dönem filmlerinde bugünün Paris’i

2020 yılında En İyi Animasyon Film kategorisinde Oscar adaylığı kazanan ve birçok uluslararası festivalde ödüle layık görülen Bedenimi Kaybettim (J’aiperdumoncorps,JérémyClapin, 2019) başlıklı fantezi türündeki animasyon filmi, “Filmlerdeki Paris” seçkisindeki ikinci animasyon film, ama Dilili Paris’tegibigeçmiş bir dönemde değil, şehrin bugününde geçen etkileyici bir hikayeye dayanıyor. Seçkide günümüz Paris’inde geçen bir diğer güncel sinema eseri de Christophe Honoré’nin eşinden boşanmaya karar veren bir kadının kararını gözden geçirme hikayesine odaklanan Oda 212 (Chambre 212, 2019) başlıklı komedi filmi.

Dilili Paris’te / Dilili à Paris (MichelOcelot, 2018)

Zazie Metroda / Zazie dans le Métro (Louis Malle, 1960)

Opera Bulvarı / Avenue de l’opéra(Alice Guy-Blaché, 1900) ve diğer kısa metraj filmler

Paris 1900 / Paris mil neufcent(Nicole Védrès, 1947)

Paris Bizimdir / Paris nousappartient(JacquesRivette, 1961)

DörtYüzDarbe / Les quatre cents coups (François Truffaut, 1959)

Bedenimi Kaybettim / J’ai perdu mon corps (JérémyClapin, 2019)