“Koynumda besledim tam 13 sene, çıngıraklı yılan çıktı sevdiğim, ne yılana benzer ne de çayana… Yüzüme püskürttü zehir sarısı, canımı sızlattı gece yarısı, yanında halt etmiş eşek arısı, çıngıraklı yılan çıktı sevdiğim… Her gece koynumda uyuttum onu, hemen her gün avuttum onu, söyle devran baba ne oldu sonu? Çıngıraklı yılan çıktı sevdiğim…” diyor bir türküsünde Ankaralı Namık. Sözler başka telden, tempo başka telden çalıyor. Dertli bir türkü tam oyun havası kıvamında. Dinlerken insan yerinde duramıyor… Tempo süper.

Ne zaman ordudan birilerinin tutuklandığını okusam, çıngıraklı bir yılan tıslaya tıslaya dolaşıyor sanıyorum… Açıyorum Ankaralı Namık’ı tıslaya tıslaya dinliyorum… Yürek, aynı tempoda atan yürekleri çabuk  bulurmuş,  varsın çıngıraklı yılan tıslasın.

Çıngıraklı yılanı diğerlerinden ayıran en belirgin özelliği saldıracağı zaman “tısss tısss” diye ses çıkarması… Bir belgesel izliyorum. Çıngıraklı yılan ormanda avladığı sincabı yemek üzereyken, göklerin hâkimi bir kuyruklu şahin bu ava ortak olmaya çalışıyor. Çıngıraklı yılan, tıslasa da fıslasa da boşuna… Şahin oralıklı bile olmuyor, tısıltıya fısıltıya prim vermiyor, hedefe kilitleniyor, yılan sincabı yiyemeden şahin yılanı yiyor. Eee boşuna dememişler; “alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste” diye…

Yılandan kaçıp tarihin arşivinde kayboluyorum biraz… Mustafa Kemal’in askerleri bir yandan dışarıdaki düşmanla savaşırken, bir yandan da içteki isyanları bastırıyordu… Ülkenin gücünü bölmek, düşmana ülkeyi peşkeş çekmek için çıkıyordu bu isyanlar! BOP’un üzeri zaman zaman saç paketi türbanla, zaman zaman nalıncı balyozu ile, zaman zaman bilmem neye gene kon ile örtülüyor.  Örtünün altı kaldırılmazsa, fısıl fısıl uyunursa, ortada Cumhuriyet de kalmaz, Hürriyet de!  ABD ve AB’ye karşı çıkılmadıkça bağımsız olunamaz. Ortada ne millet kalır, ne milliyetçilik ne de laiklik.

Şimdi gelelim orduya… Orduda darbeciler AKP’yi doğurdu, AKP tıslaya tıslaya Orduyu öldürdü… İş, gökten gök zembille inmeyecek olan şahine kalıyor… Tabii bir de Ankaralı Namık’a. Ne diyor Namık:” …söyle devran baba ne oldu sonu?”

Tıslamadan yaşamanız, fısıl fısıl uyumamanız dileğiyle,

Seray DEREN