Bisikletiyle 40 ülke dolaşıp Türkiye’ye gelip ölen Fransız gezgin C.Niaffe Marmaris’te  emniyet şeridindeyken bir aracın çarpmasıyla öldü. Sen onca ülke gez, gel burada öl.
Ya da yürüyerek taa Hollanda'dan gel burada tacize uğra.
Ya da tecavüze uğra ve öldürül.
Bunları yapan iğrenç yaratıklar  bizi de rezil  ediyorlar dünyaya…

Sadece onlar mı?

Kırk yalanla reklam yapmaya benzemiyor bu işler.
Televizyonda her şeyi güllük gülistanlık gösteren o canım Türkiye'm reklamlarına takılıyorum.  Canım Türkiye'nin  canını çıkardılar.
Geçenlerde pazara gittim. İşlerim vardı biraz gecikmiştim biraz salatalık malzemesi alacağım. Pazarcılar yavaş yavaş toplanıyordu. Fakat   üç beş kişi değil oldukça kalabalık yaşlı bir grup alışveriş için o akşam saatini beklemişti. Muhtemelen emekliler… 

Kağıt toplayan onbir  çocuk gördüm… Saydım bir çocuk daha olsa, çalışan işçi çocuk bir düzine olacaktı Pazar yerinde…  Kağıt topladıkları el arabalarını yan yana sıraya dizmiş, pazarcıların gitmesini bekliyorlardı...

Alışverişimi yaptım biraz ileride bir park var, yürüdüm,biraz denizi izledim akşam saat 20.00 civarı dönüyorum…  Pazar yeri yolumun üzerinde… yine aynı yerdeyim. Pazarcılar gitmiş, bu defa çöpçüler aceleyle temizliğe girişmişti. Bir kadın, öyle yaşlı falan değil, gencecik bir kadın; pazardaki atıkları topluyordu. Suriyeli falan da değil. Buna eminim bulunduğumuz bölgede Suriyeli yok… Aceleyle topluyor, yüzünü kapatmaya çalışıyordu, beni fark etmemesi için  hızla ayrıldım…

Utandım. Çöpçülerin aceleyle toza toprağa karıştırdığı sebzeleri çöp kutularına attıklarını gördükçe o kadını düşündüm. Kadıncağız,  bu yüzden aceleye ne bulursa topluyordu, az ötedeki çöpçü yaklaşmadan ne toplasa kardı…  Çöpçü de haklı acele işini bitirecek, ona verilen  sürede işini bitirmesi gerekiyor.  Ama o zaman biraz ötelenseydi de kadıncağız rahat rahat çıkarsaydı o gün azığını ne olurdu?

Duymamış olun, hayır kadıncağız çöpten yiyecek toplamamalı. CANIM TÜRKİYE'M reklamları bunları da göstersene…
CANIM TÜRKİYE'M. Buna fıtrat diyenin,  diyenin  saçını başını yolarım.

Seray DEREN – Hür Kalem