1912’den önceki borçların % 62’si, 1912’den sonraki borçların ise % 75’i Türkiye’ye ait sayıldı. Dörtte biri ise 14 ülke arasında pay edildi. Bu ülkelerin çoğu bu borcu ödemedi.
Osmanlının kaybedilen topraklarının, Türkiye’ye düşen toplam borçtan indirilmesi esas alındı. Yani imparatorluk topraklarının değeri borçtan düşülecekti. Toprak değeri nasıl ölçülecekti?
Cemiyet-i Akvam yani Milletler Cemiyeti bu durumun çözümü için bir hukuk profesörü İsviçreli bir Yahudi olan Eugene Borel’ihakem belirledi!
Borel, sınırlarımız dışında bıraktığımız toprakların emlak değerinin baz alınması gerektiğini savunuyordu. Ama toprağın salt emlak değeriyle ele almak olumsuzdu. Örneğin altında petrol kaynadığı anlaşılmış olan Musul’la, Bulgaristan’daki ıssız bir dağ köyü aynı sayılacaktı.
Osmanlı’nın borçlarını, genç devletin omuzuna kim yıktı? Türkiye, borçların son taksitini 1954 yılında kapattı. Hem de tüm faizleriyle. Musul’u ve Kerkük’ü bırakmamızı kimler istedi?
Güçlü bir Maliye’nin kurulabilmesi için para politikalarının düzenlenmesi gerekiyordu. İki engelden biri olan borçlar halledilmişti. İkinci engel merkez bankasının olmayışıydı. Devletin tüm işlemleri Osmanlı Bankası üzerinden yürütülüyordu.
Merkez Bankasının hisseleri kime aitti?
Üç sıfırın atılması ile üç kez basılan paralar yeniden basıldı. Neden ve niçin? Ve yeni logo neyin simgeleri dersiniz?
Günün Sözü: Devletin bağımsızlığının simgeleri, bayrak, para ve yargı yetkisidir.
19 Ocak 2015-ANKARA