Son dönem çalışmalarına tanıklık ettiğim Nehir Kılıç bu çalışmalarını tematik bir akış ile sunuluyor izleyiciye. Gündelik anlardan tuvale yansıyanlar.
Sanatçının çalışmalarında; figürler özellikle duygu yüklü ve hüzünlü. Bir yandan hayata sımsıkı tutunmak isteyen insanların diğer yandan derin acıları olduğu yüz ifadelerinden kolayca anlaşılıyor. Hayatın içindedirler ve bazıları tutkuyla, bazıları özlemle, bazıları yalnızlıkla bakarken daha çok ürkektirler aslında.
Resimlerde çizgi ve renk ikonaklast olandan bağımsız kılınarak duygusal tepkileri yansıtmak amacıyla olabildiğince özgür biçimde kullanılmış. Kalın doku ve boya tabakası, yoğun renk, karşıt değerler ve biçimleri bozma resimlerin dışavurumculuğunun en belirgin özelliğidir. Resimlerde figürler bizi bir yanıyla Fikret Muallanın izleğine götürürken diğer yandan özgür ve özgün Lautrec tınılarını da hissettiriyor.
Renk ve genel görüntü açısından resimler ilk bakışta mutluluk resimleriymiş izlenimi verebilir, ama resmin arkasında duran doku katmanlarına inildikçe gerçeklikle yüzleşir izleyici.
Serginin adından da anlaşılacağı üzere resimler için Nehir kılıç; “durmakla dağıtmaya karar verdiğin nokta” diyor. Bir sınır anı elbette bu, ötesi hayatın getireceklerinin ipini elinde tutmak olan an. Çakırkeyf bir yanıyla da insanın en samimi halidir, resimler de samimi yansımalarıyla öylece karşımızda dururlar.
Hayatın defterine not düşeceğimiz anlardan biridir insanın çakırkeyf hali ve nasıl göründüğümüzün, ne hikayeler barındırdığımızın…
Sergi 8 Aralık 2013 tarihine kadar Kozzy AVM Kültür Merkezi A Salonu’nda (İstanbul) izlenebilir.
