Bugün hala komünist ideolojiyi savunan, komünizmi sadece sosyal adalet olarak algılayan bilgisiz bir kesim aslında komünizmin nasıl bir vahşet olduğunu ve halklara nasıl acılar yaşattığını bilmiyor. O nedenle bu yazımı özellikle, sadece bir gençlik özentisi olarak komünizmi savunan, üzerine Che Guevara tişörtü giyince değer bulacağını zanneden, Stalin’i ve vahşiliklerini bilmediği halde Stalin’den “onurumuz” diye bahsedince itibar kazanacağını  sanan, kendisine başka kimlik bulamadığı için sözde Maocu takılan ama sorsanız komünizmden hiç bir şey anlamayan tepeden inme, özenti komünistler için yazıyorum.
 
Komünizm tarih boyunca peşinden, cinayetler, yıkımlar, acılar dışında bir şey getirmemiştir.
Komünist rejimler tarafından temel hak ve özgürlüklerinden yoksun bırakılan, göçe zorlanan, sistemli olarak kıtlıkla yüz yüze getirilen, hapsedilen, çalışma kamplarında köle olarak kullanılan on milyonlarca insan vardır. Milyonlarca insan da komünist gerilla gruplarının, terör örgütlerinin kurşunlarına hedef olmuş veya hedef olma korkusu altında yaşamıştır.
 
İşte size, bir hayvan türü olarak gördüğü için insana asla değer vermeyen komünist ideolojinin getirdiği vahşetlerden bir kaç örnek;
 
-Sovyet diktatör Stalin döneminde pek çok insan "Gulag" adı verilen ve tutukluların çok ağır şartlarda ölesiye çalıştırıldıkları, toplama kamplarına gönderildiler ve çoğu bu kamplardan sağ kurtulamadılar.  1918-1953 yılları arasında Bolşevik rejime karşı ayaklanan milyonlarca işçi ve köylü katledildi.
 
-Komünist Lenin, köylülerin ellerindeki bütün mahsulü ve tohumlarını toplatarak 1921-1922 yılları arasında 29 milyon insanı açlığa terk etti. Bu insanların 5 milyon tanesi açlıktan kıvranarak öldü.
 
-Lenin'in tüm mahsullerini topladığı köylüler açlık nedeniyle ot, ağaç kabuğu, kemirgen, kedi, köpek yediler.
 
-Lenin'in köylülerin mahsüllerini toplayarak, insanları bile bile kıtlığa sürüklemesinin asıl nedeni, insan psikolojisi üzerinde tahribat oluşturarak bu yolla insanların Allah'a olan inançlarını yok etmek ve dine karşı bir hareket başlatmaktı.
 
-Stalin tarafından, köylülerin ürünlerine zorla el koyan "zoralım birlikleri" kuruldu. Bunun sonucunda 6 milyon insan kıtlık sonucunda kıvranarak öldü, bu sırada diğer ülkelerin bu zulümden haberdar olmasını engellemek için yurt dışına yüz binlerce ton tahıl ihraç edildi.
 
-Stalin döneminde pazarda tohum satmak, tarlada işçi çalıştırmak hatta iki semaver sahibi olmak büyük suçtu. Köylüler kendi ürettikleri ürünleri pazarda sattıkları için "ticarete başladıkları" gerekçesiyle tutuklanıyorlardı.
 
-Stalin döneminde 6 milyon erkek, kadın, yaşlı, çocuk ve bebeğin ölümüne neden olan kıtlık, Sovyet topraklarında yeterince tahıl yetişmediği için değil, komünist partinin emelleri öyle gerektirdiği için gerçekleşen bir kıtlıktı. Yani tamamen "insan eliyle yapılmış bir kıtlık", bir kitle katliamıydı.
 
-Stalin, komünizme direnen Ukraynalılar'ı kıtlık yoluyla öldürürken, diğer pek çok halkı da sürgüne göndererek katletti. Bu uygulamalar, milyonlarca insanın hayatına mal oldu.
 
-Küba'da komünist devrimden sonra 10 bin insan idam edildi, 30 bini aşkın kişi ise insanlık dışı koşullara sahip cezaevlerine kapatıldı.
 
-Kızıl Ordu Afganistan'ı işgalinden sonra Müslümanlara karşı en alçakça yöntemleri kullandı; Afgan çocuklarının oyuncak sanarak ellerine almalarını sağlamak için "oyuncak şekilli mayınlar" yaptılar, yakalanan mücahitlere korkunç işkenceler yapıldı, sivil halkı tereddütsüz bombaladılar.
 
-10 yıl süren Kızıl Ordu işgalinin sonunda Afganistan'da on binlerce ölü, bir o kadar da sakat geride kaldı, bu yüzden bugün Afganistan, dünyanın en çok takma kol ve bacak imal edilen ülkesidir.
 
- Darwinist-komünist bilim adamı Lysenko, ekilecek tohumların eğer uzun süre soğuk suda bekletilirse soğuk hava şartlarına uygun bir yapı kazanacaklarını iddia etti ve bunu denemek için tonlarca tohumu soğuk suda bekletildikten sonra Sibirya steplerine ektirdi ve tohumların hepsi zayi oldu.
 
-Mao 1949 yılında Çin'de komünist devrimle başa geçti, devrimden sonraki ilk yıllarda tüm Çin'e hakim olmak ve komünist otoriteyi her bölgede kurmak için uğraştı, bu arada binlerce kişi tutuklandı ve halka açık idam gösterileriyle asıldı.
 
-1950'lerin ortalarında Mao "Büyük Atılım" adını verdiği bir projeyi uygulamaya soktu, bu proje de tıpkı Sovyetlerde olduğu gibi Çin halkına sadece büyük bir kıtlık ve işkence getirdi.
 
-Komünistlerin Büyük Atılım projesinin uygulamaya konulmasından sonra Çin'de, sert bir kış yaklaşmasına rağmen ateş yakmak yasaklandı, binlerce tutukluya sistemli işkenceler yapıldı ve öldürülen çocukların haşlandıktan sonra tarlalarda gübre olarak kullanılması gibi vahşet manzaraları yaşandı.
 
-Mao'nun Büyük Atılım politikası sonucunda 1958-61 yılları arasında Çin genelinde yaşanan kıtlık tarihin en büyük ve en ölümcül kıtlığı olarak kabul edildi, kıtlık sonucunda ölen insan sayısı 40 milyon kadardı, bu sayı o dönemdeki nüfusa göre, tüm Türkiye nüfusunun ölmesi kadar korkunç bir felaketti.
 
-Mao döneminde tutuklular maden ocaklarında çalıştırılıyorlardı. Buralarda günde 300 kişi ölüyor, tutuklular canlı canlı gömülüyor ve küçük düşürülerek, acımasız işkencelere maruz kalıyorlardı.
 
-Mao, halkın komünizmi daha iyi anlaması için bir Kültür Devrimi başlattı, daha sonrasında "komünizme aykırı" bulunan binlerce üst düzey bürokrat, üniversite hocası, bilim adamı ve aydın tutuklandı ve korkunç işkencelerden sonra idam edildiler.
 
-Çin'de Kültür Devrimi sonrasında tutuklanan bazı profesörler, elleri arkadan bağlı olarak çimlere atıldılar ve "otlanmaları", yani ağızlarıyla yerdeki çimi yolmaları için zorlandılar. Pekin basını "Mao karşıtları, sokakları koşan farelerdir, öldürün onları, öldürün" şeklinde başlıklar attı.
 
-Mao'nun Kızıl Muhafızları sadece müzik dinlediği, evcil hayvan beslediği veya ibadet yaptığı için on binlerce insanı tutukladı, işkenceler yaparak idam etti.
 
-Mao döneminde milyonlarca insan herhangi bir somut suçu olmadığı halde, komünizme muhalif sayılarak tutuklandı, hapsedildi ve bir süre sonra büyük kent meydanlarında düzenlenen idam törenleri ile öldürüldüler.
 
-Mao'nun direktifleriyle 6 ila 10 milyon arasında kişi doğrudan öldürüldü, yaklaşık 20 milyon "karşı devrimci" de, ömürlerinin büyük bir bölümünü cezaevlerinde geçirdi.
 
-Mao'nun iktidara gelmesinden sonra Doğu Türkistan'da yaşayan Uygur Türkleri'ne sistemli bir soykırım uygulandı.
 
-Çinli komünistler tarafından Uygur Türkleri'nin dini vecibelerini yerine getirmelerine izin verilmedi, ibadet yerleri ve okullar kapatıldı, bölgenin birçok yerinde din adamları tutuklandı, büyük bir kısmı ise şehit edildi.
 
-Çin, Uygur Özerk bölgesinde hiçbir önlem almadan nükleer denemeler yaptı, 1964 yılından bu yana çok sayıda nükleer deneme gerçekleştirildi, bu nükleer denemelerin sonucunda Uygur Türkleri arasında kanser oranı olağanüstü derecede arttı, pek çok bebek sakat veya ölü olarak doğdu.
 
-Komünist Mao Kültür Devrimi sırasında başgösteren "sevgiye, güzelliğe, estetiğe ve kültüre düşmanlık" eğilimi, Kızıl Khmerler'de cinnet noktasına vardı, insanların saçlarını taramaları, kendilerine biraz özen göstermeleri, hatta gözlük takmaları bile "halk düşmanlığı" sayıldı.
 
-1949-1952 yılları arasında 2.800.000, 1952-1957 yılları arasında 3.509.000, 1958-1960 yılları arasında 6.700.000, 1961-1965 yılları arasında 13.300.000 Müslüman Uygur Türkü Çinliler tarafından çeşitli yöntemlerle şehit edildi.
 
-Müslüman Uygurlar'ın 1 taneden fazla çocuk sahibi olmalarının yasaklandığı Doğu Türkistan'da, bu yasağa uymayanların çocukları 9 aylık dahi olsa anne rahminde komünistler tarafından katledildi.
 
-Zorunlu göç, zorunlu nüfus planlaması ve katliamlar neticesinde Uygurlu Türkler, Doğu Türkistan topraklarında azınlık konumuna düşürüldüler, 1953 yılından bu yana sürdürülen asimilasyon politikası sonucunda Uygur Özerk Bölgesi'nde %75 olan Müslüman nüfus oranı günümüzde %35'lere kadar düştü.
 
-Komünist Kızıl Khmerler, Kamboçya'daki pirinç tarlalarını, 1975-79 yılları arasında "ölüm tarlalarına" dönüştürdüler, nüfusu 9 milyon olan ülkede, yaklaşık 3 milyon kişi, kafasına kurşun sıkılarak, kafatası baltayla parçalanarak, başına torba geçirip boğularak veya açlığa mahkum edilerek öldürüldü.
 
-Komünist yönetim tarafından Kamboçya'da da kasıtlı bir açlık oluşturuldu, ülkede açlıktan ölenler varken ekilmeye elverişli toprakların yalnızca beşte birinin kullanımına izin verildi.
 
-Kamboçya'daki Maocu psikopatlar önceleri insanları kafalarına kurşun sıkarak öldürüyorlardı.  Sonra bunun "mermi israfı" olduğuna karar verdikler ve daha sonra kurbanların % 53'ünün kafasını demir çubukla, kazma sapıyla, bazen de çapa sapıyla ezerek, % 5'ini de kafasına plastik torba geçirerek boğdular.
 
-Komünist Ho Chi Minh yönetimi altındaki Vietnam'da cezaevlerinde 1975-77 yılları arasında 8 bin kişilik yere 40.000 kişi konuldu. Mahkumlar açlıktan, havasızlıktan ve işkence nedeniyle ya öldüler ya da intihar ettiler.
 
İşte acımasız komünist ideolojilerin uygulamalarından bazıları.
Tepeden inme, sonradan olma özellikle üniversiteli komünistler, üzerlerinde Che’nin tişörtleri, yurt duvarlarında orak ve çekiç posterleri ile pozlar verirken muhtemelen yukarıda yazdıklarımın hiçbirisinden haberleri yoktur.
Sosyal adalet arayışı içinde olanlar sosyal adaleti komünizmde bulamazlar. Çünkü komünizmin sosyal adaleti, sefalet içinde bir adalet anlayışı getirir. Komünizm insanları sömürür, sanatı, bilimi, neşeyi ortadan kaldırır, insanları mutsuz birer robot haline getirir. Komünist bir toplumdan, sanatçı çıkmaz, bilim adamı çıkmaz, aydın çıkmaz. İnsanın ruh sahibi bir varlık olduğunu inkar eden ve onu adeta bir tür hayvan olarak gören komünizmin insanların mutluluğunu, huzurunu, rahatını ve güvenliğini temel alan bir düzen kurması imkansızdır. İnsanları sınıflara bölen ve hepsinin bu sınıfa uygun bir bilince, karaktere ve dünya görüşüne sahip olması gerektiğini bağnaz bir şekilde savunan komünizm, bu sınıflar arasında çatışma olmasını, yani kavgayı ve anarşiyi de kendince meşru görür. Komünist sistemde, insana değer verilmez. “Zaten sürüde çok var, bir tane kaybolsa bir şey olmaz” mantığı geçerlidir. Çalışamayan ya da sakat olanlar ölüme terk edilir. Hastalıklı ve zararlı olarak kabul edilir. Af, merhamet, vefa duygusu yoktur. İnsanların ahlakı, niyeti, ruh hali hiçbir zaman dikkate alınmaz. Hayatı yaşam mücadelesi olarak gören bu çarpık zihniyette, zayıfların yok olmasında bir sakınca yoktur, bilakis bunun gerekli olduğu düşünülür. Fedakarlık olmadığı için, herkes önce kendini düşünür, bu nedenle toplum ilerlemez. İnsanlar merhametten uzak olduğu için toplumun huzur ve barış içinde olması da mümkün değildir.
Sosyal adalet arayanların aradığı adil sistem ve eşitlik ancak İslam’dadır, Kuran’dadır.  Kuran’ı tam bilmeyen, İslam’ı bağnazlardan öğrendiği yanlış bilgilerden takip eden bir takım insanlar bu durumdan haberdar değildir. Ancak İslam ahlakında kadın-erkek bütün insanlar üstündür ve korunur. İslam’da insan sevgisi esastır. Hasta, sakat, yaşlı herkes korunur. Tok varken, aç yoktur. Baskı yoktur, zorlama yoktur. İnancı olmayana da yardım edilir ve şefkat gösterilir. İslam ahlakına göre yaşayan bir toplumda herkes korunur, kollanır. Sevgi vardır, saygı vardır. Kısacası aranan sosyal adalet ancak ve ancak Kuran ahlakı ile gerçek olur. Milyonlarca insanı katleden ideolojilerle değil.
Didem RAHVANCI
 https://twitter.com/DidemRahvanci