Şanghay İşbirliği Örgütü’ne üye ve gözlemci ülkelere bakıyoruz, hiçbiri sanat, bilim, estetik ve insaniyet açısından gelişmiş ülkeler değil. Rusya fakir bir ülke, bilim de çok geri, Amerika’dan, Avrupa’dan ne gördüyse onunla ilerlemeye çalışıyor. Soğuk savaş döneminde Almanya’dan götürdükleri profesörlerle bilimi biraz ilerlettiler. O da şu an dondu kaldı. Ayrıca mafyanın hâkimiyeti altında. Aynı Kazakistan gibi.
Kazakistan tam bir mafya devleti. İşçilerimiz gidiyor, başlarına gelenleri görüyoruz. Paralarını, iş makinelerini gasp ediyorlar, şantiyelerini darmakeşan ediyorlar. Hatta daha ötesi işçilerimizi dövüp bazılarını şehit dahi ettiler. Doğu’da bir güç yok zaten çöküş yaşanıyor. Pakistan perişan durumda her yerde bombalar, cinayetler. Hindistan dünyanın en sefalet içindeki ülkelerinden biri. Hastalık, perişanlık kol geziyor. On dakikada bir kadına tecavüz edilen bir ülke. İran zaten malum, ateistliğin en yaygın olduğu ülke. Son derece bağnaz, insanların özgürlüklerini kısıtlayan, halkına karşı acımasız …
Kazakistan tam bir mafya devleti. İşçilerimiz gidiyor, başlarına gelenleri görüyoruz. Paralarını, iş makinelerini gasp ediyorlar, şantiyelerini darmakeşan ediyorlar. Hatta daha ötesi işçilerimizi dövüp bazılarını şehit dahi ettiler. Doğu’da bir güç yok zaten çöküş yaşanıyor. Pakistan perişan durumda her yerde bombalar, cinayetler. Hindistan dünyanın en sefalet içindeki ülkelerinden biri. Hastalık, perişanlık kol geziyor. On dakikada bir kadına tecavüz edilen bir ülke. İran zaten malum, ateistliğin en yaygın olduğu ülke. Son derece bağnaz, insanların özgürlüklerini kısıtlayan, halkına karşı acımasız …
Dolayısıyla Şangay’ın imrenilecek bir yönü yok. Ne bu ülkelerden, ne de bu birlikten Türkiye’ye bir fayda gelmez. Türkiye’nin Şangay’a girmesi demek bela denizinin içine girmesi demek. Bizim Şangay’ı kabul etmemizin tek amacı ancak şu olabilir. İslam Birliği için bu ülkelere ihtiyacımız var.
Türkiye’nin, İslam birliği olmaksızın Şangay İşbirliği Örgütü’ne girmesi demek Asya’nın mafyasının içine girmesi demektir.
Türki Devletlerle ittifakta, İslam Birliği’nin esas olması gerek. Sevginin, şefkatin, merhametin, dostluğun, arkadaşlığın, sanatın ve bilimin esas olması gerek. İslam ruhu olmadan sadece birleşmekle olmaz. Amerika Birleşik Devleri’ne bakın, birleşmişler ama halkın çok büyük bir kısmı sürünüyor. İntihar ve cinayet vakaları çok normal günlük olaylardan. Suç oranı çok yüksek.
Ancak İslam Birliği’ne vesile olacaksa Şangay’ı kabul etmemiz gerekir. Yoksa bunun dışında siyasi bir Şangay’ın, aynı siyasi bir NATO, aynı siyasi bir Birleşmiş Milletler gibi kimseye bir faydası olmaz. Fayda İslam ruhu altında kurulacak İslam Birliği’ndedir.
Didem RAHVANCI
